FÖŞ yazdı:  El parasıyla seçim gerdeğine girmek

Pandemi nedeniyle mütevazi köşkünde 2 yıldır münzevi hayatı yaşayan FÖŞ, bu yaz “sahaya inerek” Anadolu’da halkın nabzını tutu. Atmıyor, hasta komada ve can çekişiyor. Velakin, hala birkaç kelam edecek mecali kalanlardan en sık duyulan soru şuydu:  “FÖŞ Baba, işler daha da berbata gidecek değil mi?” Onları rahatlattım: “Tabii ki, Darwin’in Evrim Teorisi’nin sınanacağı bir kışa giriyoruz. Yalnızca güçlü olanlar hayatta kalacak. Muhtemelen siz bunların ortasında olmayacaksınız. Fakat, bu türlü vakitlerde herkes biraz fedakarlık yapmalı, değil mi?” “Sizin üzere zayıf halklar elendikten sonra geriye kalanlar ulusal ve yerli Türkiye’yi kurarak bizi 21ci Yüzyılın en güçlü devleti yapacaklar”.

Bu nasihata aldığım karşılıkları burada tekrarlayamam, fakat bu ulu milletin geminin batmak üzere olduğu bu türbülanslı periyotlarda bu kadar ufak bir fedakarlığa dahi yapmaya yanaşmaması Canımdan Çok Sevdiğim Liderim RTE için makus haber. Bu millet, dış operasyonlarla tabanında delik açılan iktisada katkıda bulunmak için altın ve dövizini de bankalara emanet etmez.

Sanırım RTE de bu mümkünlüğü gördü ki, seçime kadar durumu yönetim etmek için Rusya’dan Suudi Arabistan’a para bulma çeşitlerine çıktı.  Değişiktir, Sevgili Abim Nebati’ye nazaran Rusya ve Körfez Krallıkları üzere kadim dostlarımızdan  gelecek olan $50 milyarın döviz kurunu bu düzeyde tutup tutmayacağı hararetli bir tartışmaya neden olurken, bir Odin’in kulu da 85 milyonluk ülkede seçim kazanmak için tek dermanı elden para dilenmek kalmış bir rejimin kollektif akıl sıhhatini sorgulamadı.

Ninelerimizin çok hoş bir kelamı vardır her genç damat adayına:  “El parasıyla gerdeğe girilmez”.  Her ne kadar taksitli düğün kredileri icat olunduktan sonra bu Anasözünün piyasa pahası derin bir iskonto yediyse de, özü hala geçerli. Koskoca Türkiye’nin anlı ulu lideri artık vatandaşın ona  ebedi sevgisinden, grubunun ekonomiyi düzeltme kapasitesinden, hatta $6 trilyonluk jelibon rezervi ve 2053’te karaya çıkacak Karadeniz doğal gazından umudu kesip, ecnebiden para dilenecek acizliğe düştü.

Bu kadar strateji ve ahlaktan mahrum bir rejimin “ne yapıp yapıp bir yol bularak seçim kazanacağı”nı düşünenler ise rejimden daha düşük bir zeka seviyesine sahip.  Dışardan $50 milyar gelmez, gelse de, ekonomiyi kurtarmaz.  Evvel bu ikinci, kolay, ancak kimsenin anlamadığı müşahedenin münasebetlerini sıralayıp, akabinde el parasına göz dikerek sertleşen aletlerin dramını inceleyelim birlikte.

Farzedelim bir sabah Putin ve Muhammed bin Salman ellerinde bavullarla, kimseye haber vermeden Sarayın kapısına dayanıp “Sürpriiiiiiiiz! Sana seçim ikramı getirdik. Arkadaşlar şu anda $50 milyar nakti sizin Hazine’ye taşıyor. Al, zirve tepe harca. Hiç hesap sormayacağız, kâfi ki sen seçim kazan, hoş İnsan” diyip, bir de doğum günü pastası kestiler. İktisat kurtulur mu? Hayır, tersine daha derine batar.

• Arzı aslında kapasitesine yakın büyüyen bir iktisada $50 milyar talep enjekte ederseniz, enflasyon %150’ye çıkar. Seçmen Sarayı basar.
• Bu harcamaların büyük kısmı güç, ham husus ve lüks otomobil ithalatı olarak dış dünyaya geri döner, cari açık iki misline katlanır. Dolar tekrar süratle yükselir.
• En kıymetlisi: $50 milyar 20 yıldır uygun berbat günde Erdoğan’ı sırtında ve kalbinde taşıyan dar gelirli ve cefakar vatandaşın cebine gitmez. Çoklu müteahhit  çeteleri, mafya kümeleri, tarikatlar, FETÖ borsası kuran yargı ve polis mensupları ortasında paylaşılır. Yoksul yeniden kuru ekmeğe talim eder.

Zaten o denli bir para da gelmez. Anladığım kadarı ile Sevgili Liderim RTE ve Putin Suşi’de şöyle bir mütabakata vardı:  “Sen, yaptırımları delmeme yardım et; Esad’la da barışıp benim Suriye’deki askeri ve mali yükümü hafiflet. Ben de sana bol ticaret yapayım, bankalarına para koyayım, doğal gazı da rubleyle satayım”.

Saray Esat’la barışmak için uğraş gösteriyor da, Esat’ın bu türlü bir niyeti yok. Daha evvel, Körfez Krallıkları ve Ürdün’ün barış teşebbüslerini elinin karşıtıyla itti. Sebebi pek kolay. Esat, Nusayri-Şii (İran ve Afganistan’dan ithal edilen) nüfusa dayalı, yalnızca Kuzey-Batı Suriye’yi kapsayan bir ülkeyi yönetmeye razı oldu. Mültecileri geri alıp ilerde azınlığa düşmeye hiç niyetli değil. Türkiye’yle barışın en temel şartı, tüm askeri varlığımızın ülkeden çekilmesi. Haydi, RTE buna da razı oldu diyelim. Sonuçta, İdlib’te Esad’dan kaçan en az yarım milyon mülteci daha bize sığınır. Bunların içine 15-30 bin de kelle kesici köktendinci ruh hastası karışıp, Türkiye’yi terör  kampanyasına boğar. Sonuçta, halk tekrar Erdoğan’a oy vermez.

Rusya’nın seçimi finanse etmek için ikinci şartı da Türkiye üzerinden yaptırımları delmek. Fakat, ABD ve AB derhal görüntüyü çakıp çok sert bir ikaz yayınladılar. Artık, bizim bankaların her dekontu ince elenip sık dokunuyor. Yakında, Rusya’nın satın alması yasaklanan yüksek teknoloji eserleri içeren her ithalatın  gümrüklerde haftalarca bekletildiğini göreceğiz.  El parasıyla girilecek gerdeğe bir husye eksik başladık.

Suudi Arabistan başta Körfez Ülkelerinin Erdoğan’a mali takviye vereceğini düşünmek bile  saflık. Katar, Arap Dörtlüsü ile meselelerini çözdü, bize gereksinimi yok.   Muhammed bin Salman Erdoğan’ın iktidarda kalmasını istemiyor ki? Erdoğan’ın yerine Kılıçdaroğlu ve Altılı Muhalefet bloğu iktidara gelince, Orta Doğu siyaseti “fabrika ayarlarına” dönecek. Yani, yüzümüzü AB’ye çevirip, Araplara “Biz karışmayız, kendi aranızda yiyin birbirinizi” denecek. Türkiye artık İhvan’a, HAMAS’a takviye vermeyecek. Libya’dan çekilecek. Suriye’den de muhtemelen şartsız çekilecek. Araplar için ballı lokma tatlısı.

Tuh, tam gerdek sefası başlayacaktı, husye bitti, kuş indi …

Dışarıdan Para Gelir mi? Ekonomiyi Kurtarabilir mi?

FÖŞ-ANALİZ:  Kredi faizleri geriliyor, ivme yavaşlıyor, TCMB daha ne istiyor?